اشتباه از ما بود اشتباه از ما بود كه خواب سرچشمه را در خيال پياله مي ديديم
دستها مان خالي دلهامان پر گفتگو هامان يعني مثلا ما
كاش مي دانستيم
هيچ پروانه اي پريروز پيله گي خويش را به ياد نمي اورد.
حالا مهم نيست كه تشنه به روياي اب مي ميريم.
از خانه كه مي ايي
يك دستمال سفيد پاكتي سيگار گزينه شعر فروغ و تحملي طولاني بياور
احتمال گريستن ما بسيار است.
سيد علي صالحی