وان قطره باران که چکد از بر لاله
گردد طرف لاله از آن باران بنگار
پنداری تبخالـه خـردک بدمیده‌ست
بر گـرد عـقـیـق دو لب دلـبر عیـار
وان قطره‌ باران که برافتد به گل سرخ
چون اشک عروسیست برافتاده به رخسار

"منوچهری دامغانی"