میر رضی الدین آرتیمانی
میر رضی الدین آرتیمانی از جمله شاعران گمنام شهرستان تويسركان است كه در روستاي "آرتيمان" چشم به جهان گشود و تخلص خويش را نيز از نام زادگاه خود برگزيد. آرامگاه اين شاعر فرزانه در حال حاضر يكي از آثار باستاني شهرستان تويسركان است كه از معماری بسيار زيبايي نیز برخوردار است. در ذیل نمایی از آرامگاه و نمونه ای از اشعار اين شاعر فرزانه را دیده و می خوانیم:
الهی به مستان میخانه‌ات
به عقل آفرینان دیوانه‌ات
به نور دل صبح خیزان عشق
ز شادی به اندوه گریزان عشق
به رندان سرمست آگاه دل
که هر گز نرفتند جز راه
به مستان افتاده در پای خم
به رندان پیمانه پیمای خم
به شام غریبان ،به جام صبوح
کز ایشان بود روز و شب را فتوح
که خاکم گل از آب انگور کن
هوسهای من آتش طور کن
به خمخانه وحد تم راه ده
دل زنده و جان آگاه ده
الهی به آنان که در تو گمند
نهان از دل و دیده مردمند
می ده که چون ریزمش در سبو
برآرد سبو از دل آواز هو
از آن می که در دل چو منزل کند
بدن را فروزان‌تراز دل کند
جهان منزل راحت اندیش نیست
ازل تا ابد یک نفس بیش نیست
می معنی افروز و صورت گداز
همه گشته معجون ناز و نیاز
پریشان دماغیم ساقی کجاست
شرابی زشب مانده باقی کجاست
می کو مرا وا رهاند ز من
ز آئین کیفیت ما و من
دماغم ز میخانه بويی شنید
حذر کن که دیوانه هويی شنید
مغنی نوای طرب ساز کن
دلم تنگ شد مطرب آواز کن
به میخانه آی و صفا را ببین
ببین خویش را و خدا را ببین
تو در حلقه می پرستان در آی
که چیزی نبینی به غیر از خدای
بزن هر چه خواهی پا به سر
سر مست از پا ندارد خبر
الهی به جان خراباتیان
کز این محنت هستیم وارهان
من را دوست بدار